RAMAYANA
Prabu Dasaratha
saking negari Ngayodya kagungan putra sekawan; Rama, Bharata, Laksmana saha Satrughna. Satunggaling dinten wonten resi
anami Wiswamitra ingkang nyuwun pambiyantu Sri Paduka Dasarata mbébasaken
pratapanipun saking para raseksa. Lajeng Rama saha Laksamana tindak.
Ing pratapan
punika, Rama kaliyan Laksmana mejahi sedaya raksasa lajeng tumuju negari
Mithila amargi wonten mriku pinuju wonten sayembara kanthi janji sok sintena ingkang
mimpang saged nyunting putri raja anami Dèwi Sinta. sayembara ingkang kasebat
inggih punika menthang gendéwa ingkang rumiyin sareng kaliyan wiyosanipun Dewi
Sinta. Mboten wonten ingkang kuwawi menthang gendéwa kajawi Rama pramila saking
menika Rama lajeng dhaup kaliayan Dewi Sinta sasampunipun Dewi Sinta dipun
boyong kondur dhateng Ayodya.
Ing Ngayodya Rama
bakal dipunangkat dados ratu, amargi piyambakipun putra pammbajeng. Ananging
Kaikeyi, salah satunggiling garwa prabu Dasarata ingkang sanès ibu Rama
ngendika manawi sri paduka naté ngandika menawi Barata ingkang bakal dados
raja. Senadyan kanthi awrat ing penggaih, raja Dasarata nulusaken panyuwunipun
awit pancèn naté janji mekaten. Lajeng Rama, Sinta kaliyan Laksmana tindak
nilar kedhaton. Sasampun pinten wanci, prabu Dasarata séda lajeng Barata
madosi. Piyambakipun rumaos mboten pantes dados raja lajeng nuwun supados Rama
kersa wangsul. Anging Rama nampik lajeng nyukani sandhalipun (basa Sansekreta:
pāduka) marang Barata kados lambang kakuwasanipun.
Lajeng Rama,
Sinta saha Laksmana wonten alas Dandaka. Ing mriku wonten raksasi anami
Surpanakha ingkang kasengsem remen kaliyan Laksmana lajeng mindha dados wanodya
ayu. Ananging Laksmana mboten saged dipunrayu, malahan wusananipun pucuk
irungipun keiris. Surpanakha duka lajeng wadul kaliyan kangmasipun sang
Rahwana. Piyambakipun saged mbujuki saha ngakèn Rahwana supados nyulik Sinta.
Lajeng sang
Rawana ndhawuhi Marica, satunggiling raksasa kanggé nyulik Sinta. Marica pados
upaya mindha dados kidang emas ingkang éndhah. Sinta katarik lajeng nyuwun
garwanipun supados mbedhog kidang punika. Rama nilar Sita kalih Laksmana,
tindhak piyambak ngoyak si kidang emas. Si kidang emas gesit sanget, mboten
saged dipuntangkep. Wusananipun Sri Rama anyel lajeng dipunpanah. Si kidang
emas njerit kesakitan lan éwah malih dados raksasa, lajeng pejah. Sita ingkang
wonten tebih nginten ingkang njerit punika Rama lajeng ngekèn Laksamana madosi.
Laksmana mboten purun anging wusananipun purun sasampunipun dipunlèhaken kaliyan
dipuntedhah Sita ajeng ngepèk piyambakipun. Wusananipun Sinta dipuntilar
piyambakan lajeng saged dipunculik Rawana.
Jeritanipun sang
Sinta kapireng déning peksi sang Jatayu ingkang naté dados réncangipun prabu
Dasarata, lajeng usaha nulungi Sinta. Anging Rawana langkung kiyat, saged
ngalahaken Jatayu. Jatayu ingkang sekarat taksih saged nyukani laporan marang
Rama saha Laksmana menawi Sinta dipunbekta marang Lengka, ing kedhaton sang
Rahwana.
Lajeng Rama saha
Laksmana tindak dhumateng kedhatonipun Rahwana. Ing satunggiling tlatah
manggihi para wanara saha ratunipun ingkang anami Bali.
Bali punika nyulik sèmahipun kangmasipun.
Wusananipun Bali saged dipunpejahi lajeng sèmahipun dipunwangsulaken marang
Sugriwa. Sugriwa sumedya nulungi sang Rama. Wusananipun mawi wadya bala wanara
kalih sénapatinipun Hanuman, satunggiling kethèk pethak, sedaya saged mejahi
Rawana kaliyan mbébasaken Sinta. Sinta saged dipunboyong wangsung menyang
Ngayodya lajeng sang Rama dados raja.
Satunggaling
dinten wonten resi anami Wiswamitra ingkang nuwun tulung Sri Paduka
Dasarata mbébasaken patapanipun saking para raksasa. Lajeng Rama saha Laksamana
tindhak.
Ing patapan
mrika, Rama kaliyan Laksmana mejahi sedaya raksasa lajeng nuju negari Mithila
amargi wonten mriku wonten sayembara.
Sok sintena ingkang menang saged angsal putri raja anami Dèwi Sinta. Lajeng
para pasarta dipunkèn ngrentangaken gandhéwa panah ingkang nyertani wiyosanipun
sang Sinta. Mboten wonten ingkang saged kajawi Rama, lajeng kakalihipun krama
lajeng wangsul dhateng Ngayodya.
Ing Ngayodya Rama
bakal dipunangkat dados ratu, amargi piyambakipun laré mbarep. Anging Kaikeyi,
salah satunggiling garwa prabu Dasarata ingkang sanès ibu Rama sanjang menawi
sri paduka naté ngandika menawi Barata ingkang bakal dados raja. Lajeng mawi
abot manahipun raja Dasarata nulusaken panyuwunipun awit pancèn naté janji
mekaten. Lajeng Rama, Sinta kaliyan Laksmana tindhak nilar kedhaton. Sasampun
pinten wanci, prabu Dasarata séda lajeng Barata madosi. Piyambakipun rumaos
mboten pantes dados raja lajeng nuwun supados Rama kersa wangsul. Anging Rama
nampik lajeng nyukani sandhalipun marang Barata kados lambang kakuwasanipun.
Lajeng Rama,
Sinta saha Laksmana wonten alas Dandaka. Ing mriku wonten raksasi anami
Surpanakha ingkang kasengsem remen kaliyan Laksmana lajeng mindha dados wanodya
ayu. Anging Laksmana mboten saged dipunrayu, malahan wusananipun pucuk
irungipun keiris. Surpanakha nepsu lajeng pradul kaliyan kangmasipun sang
Rahwana. Piyambakipun saged mbujuki saha ngekèn Rahwana nyulik Sinta kaliyan
ngepèk dados sèmahipun.
Lajeng sang
Rawana ndhawuhi Marica, satunggiling raksasa kanggé nyulik Sinta. Marica pados
upaya mindha dados kidang emas ingkang éndhah. Sinta katarik lajeng nyuwun
garwanipun supados mbedhog kidang punika. Rama nilar Sita kalih Laksmana,
tindhak piyambak ngoyak si kidang emas. Si kidang emas gesit sanget, mboten
saged dipuntangkep. Wusananipun Sri Rama anyel lajeng dipunpanah. Si kidang
emas njerit kesakitan lan éwah malih dados raksasa, lajeng pejah. Sita ingkang
wonten tebih nginten ingkang njerit punika Rama lajeng ngekèn Laksamana madosi.
Laksmana mboten purun anging wusananipun purun sasampunipun dipunlèhaken
kaliyan dipuntedhah Sita ajeng ngepèk piyambakipun. Wusananipun Sinta
dipuntilar piyambakan lajeng saged dipunculik Rawana.
Jeritanipun sang
Sinta karungu déning peksi sang Jatayu ingkang naté dados réncangipun prabu
Dasarata, lajeng usaha nulungi Sinta. Anging Rawana langkung kiyat, saged
ngalahaken Jatayu. Jatayu ingkang sekarat taksih saged nyukani laporan marang
Rama saha Laksmana menawi Sinta dipunbekta marang Lengka, ing kedhaton sang
Rahwana.
Lajeng Rama saha
Laksmana dhumateng ing kedhatonipun Rahwana. Ing satunggiling tlatah manggihi
para wanara saha ratunipun ingkang anami Bali.
Bali punika nyulik sèmahipun kangmasipun.
Wusananipun Bali saged dipunpejahi lajeng sèmahipun dipunwangsulaken marangSugriwa.
Sugriwa sumedya nulungi sang Rama. Wusananipun mawi wadya bala wanara kalih
sénapatinipun Hanuman, satunggiling kethèk pethak,
sedaya saged mejahi Rawana kaliyan mbébasaken Sinta. Sinta saged dipunboyong
wangsung menyang Ngayodya lajeng sang Rama dados raja.
RAMAYANA
Prabu
Dasaratha saking negari Ngayodya kagungan putra sekawan; Rama, Bharata, Laksmana saha Satrughna. Satunggaling dinten wonten resi
anami Wiswamitra ingkang nyuwun pambiyantu Sri Paduka Dasarata mbébasaken
pratapanipun saking para raseksa. Lajeng Rama saha Laksamana tindak.
Ing pratapan
punika, Rama kaliyan Laksmana mejahi sedaya raksasa lajeng tumuju negari Mithila
amargi wonten mriku pinuju wonten sayembara kanthi janji sok sintena ingkang
mimpang saged nyunting putri raja anami Dèwi Sinta. sayembara ingkang kasebat
inggih punika menthang gendéwa ingkang rumiyin sareng kaliyan wiyosanipun Dewi
Sinta. Mboten wonten ingkang kuwawi menthang gendéwa kajawi Rama pramila saking
menika Rama lajeng dhaup kaliayan Dewi Sinta sasampunipun Dewi Sinta dipun
boyong kondur dhateng Ayodya.
Ing Ngayodya
Rama bakal dipunangkat dados ratu, amargi piyambakipun putra pammbajeng. Ananging
Kaikeyi, salah satunggiling garwa prabu Dasarata ingkang sanès ibu Rama
ngendika manawi sri paduka naté ngandika menawi Barata ingkang bakal dados
raja. Senadyan kanthi awrat ing penggaih, raja Dasarata nulusaken panyuwunipun
awit pancèn naté janji mekaten. Lajeng Rama, Sinta kaliyan Laksmana tindak
nilar kedhaton. Sasampun pinten wanci, prabu Dasarata séda lajeng Barata
madosi. Piyambakipun rumaos mboten pantes dados raja lajeng nuwun supados Rama
kersa wangsul. Anging Rama nampik lajeng nyukani sandhalipun (basa Sansekreta:
pāduka) marang
Barata kados lambang kakuwasanipun.
Lajeng Rama,
Sinta saha Laksmana wonten alas Dandaka. Ing mriku wonten raksasi anami
Surpanakha ingkang kasengsem remen kaliyan Laksmana lajeng mindha dados wanodya
ayu. Ananging Laksmana mboten saged dipunrayu, malahan wusananipun pucuk
irungipun keiris. Surpanakha duka lajeng wadul kaliyan kangmasipun sang
Rahwana. Piyambakipun saged mbujuki saha ngakèn Rahwana supados nyulik Sinta.
Lajeng sang
Rawana ndhawuhi Marica, satunggiling raksasa kanggé nyulik Sinta. Marica pados
upaya mindha dados kidang emas ingkang éndhah. Sinta katarik lajeng nyuwun
garwanipun supados mbedhog kidang punika. Rama nilar Sita kalih Laksmana,
tindhak piyambak ngoyak si kidang emas. Si kidang emas gesit sanget, mboten
saged dipuntangkep. Wusananipun Sri Rama anyel lajeng dipunpanah. Si kidang
emas njerit kesakitan lan éwah malih dados raksasa, lajeng pejah. Sita ingkang
wonten tebih nginten ingkang njerit punika Rama lajeng ngekèn Laksamana madosi.
Laksmana mboten purun anging wusananipun purun sasampunipun dipunlèhaken
kaliyan dipuntedhah Sita ajeng ngepèk piyambakipun. Wusananipun Sinta
dipuntilar piyambakan lajeng saged dipunculik Rawana.
Jeritanipun
sang Sinta kapireng déning peksi sang Jatayu ingkang naté dados réncangipun
prabu Dasarata, lajeng usaha nulungi Sinta. Anging Rawana langkung kiyat, saged
ngalahaken Jatayu. Jatayu ingkang sekarat taksih saged nyukani laporan marang
Rama saha Laksmana menawi Sinta dipunbekta marang Lengka, ing kedhaton sang Rahwana.
Lajeng Rama
saha Laksmana tindak dhumateng kedhatonipun Rahwana. Ing satunggiling tlatah
manggihi para wanara saha ratunipun ingkang anami Bali.
Bali punika nyulik sèmahipun kangmasipun.
Wusananipun Bali saged dipunpejahi lajeng sèmahipun dipunwangsulaken marang
Sugriwa. Sugriwa sumedya nulungi sang Rama. Wusananipun mawi wadya bala wanara
kalih sénapatinipun Hanuman, satunggiling kethèk pethak, sedaya saged mejahi
Rawana kaliyan mbébasaken Sinta. Sinta saged dipunboyong wangsung menyang
Ngayodya lajeng sang Rama dados raja.
Satunggaling
dinten wonten resi anami Wiswamitra ingkang nuwun tulung Sri Paduka
Dasarata mbébasaken patapanipun saking para raksasa. Lajeng Rama saha Laksamana
tindhak.
Ing patapan
mrika, Rama kaliyan Laksmana mejahi sedaya raksasa lajeng nuju negari Mithila
amargi wonten mriku wonten sayembara.
Sok sintena ingkang menang saged angsal putri raja anami Dèwi Sinta. Lajeng
para pasarta dipunkèn ngrentangaken gandhéwa panah ingkang nyertani wiyosanipun
sang Sinta. Mboten wonten ingkang saged kajawi Rama, lajeng kakalihipun krama
lajeng wangsul dhateng Ngayodya.
Ing Ngayodya
Rama bakal dipunangkat dados ratu, amargi piyambakipun laré mbarep. Anging
Kaikeyi, salah satunggiling garwa prabu Dasarata ingkang sanès ibu Rama sanjang
menawi sri paduka naté ngandika menawi Barata ingkang bakal dados raja. Lajeng
mawi abot manahipun raja Dasarata nulusaken panyuwunipun awit pancèn naté janji
mekaten. Lajeng Rama, Sinta kaliyan Laksmana tindhak nilar kedhaton. Sasampun
pinten wanci, prabu Dasarata séda lajeng Barata madosi. Piyambakipun rumaos
mboten pantes dados raja lajeng nuwun supados Rama kersa wangsul. Anging Rama
nampik lajeng nyukani sandhalipun marang Barata kados lambang kakuwasanipun.
Lajeng Rama,
Sinta saha Laksmana wonten alas Dandaka. Ing mriku wonten raksasi anami
Surpanakha ingkang kasengsem remen kaliyan Laksmana lajeng mindha dados wanodya
ayu. Anging Laksmana mboten saged dipunrayu, malahan wusananipun pucuk
irungipun keiris. Surpanakha nepsu lajeng pradul kaliyan kangmasipun sang
Rahwana. Piyambakipun saged mbujuki saha ngekèn Rahwana nyulik Sinta kaliyan
ngepèk dados sèmahipun.
Lajeng sang
Rawana ndhawuhi Marica, satunggiling raksasa kanggé nyulik Sinta. Marica pados
upaya mindha dados kidang emas ingkang éndhah. Sinta katarik lajeng nyuwun
garwanipun supados mbedhog kidang punika. Rama nilar Sita kalih Laksmana,
tindhak piyambak ngoyak si kidang emas. Si kidang emas gesit sanget, mboten
saged dipuntangkep. Wusananipun Sri Rama anyel lajeng dipunpanah. Si kidang
emas njerit kesakitan lan éwah malih dados raksasa, lajeng pejah. Sita ingkang
wonten tebih nginten ingkang njerit punika Rama lajeng ngekèn Laksamana madosi.
Laksmana mboten purun anging wusananipun purun sasampunipun dipunlèhaken
kaliyan dipuntedhah Sita ajeng ngepèk piyambakipun. Wusananipun Sinta
dipuntilar piyambakan lajeng saged dipunculik Rawana.
Jeritanipun
sang Sinta karungu déning peksi sang Jatayu ingkang naté dados réncangipun prabu
Dasarata, lajeng usaha nulungi Sinta. Anging Rawana langkung kiyat, saged
ngalahaken Jatayu. Jatayu ingkang sekarat taksih saged nyukani laporan marang
Rama saha Laksmana menawi Sinta dipunbekta marang Lengka, ing kedhaton sang
Rahwana.
Lajeng Rama
saha Laksmana dhumateng ing kedhatonipun Rahwana. Ing satunggiling tlatah
manggihi para wanara saha ratunipun ingkang anami Bali.
Bali punika nyulik sèmahipun kangmasipun.
Wusananipun Bali saged dipunpejahi lajeng sèmahipun dipunwangsulaken marangSugriwa.
Sugriwa sumedya nulungi sang Rama. Wusananipun mawi wadya bala wanara kalih
sénapatinipun Hanuman, satunggiling kethèk pethak, sedaya
saged mejahi Rawana kaliyan mbébasaken Sinta. Sinta saged dipunboyong wangsung
menyang Ngayodya lajeng sang Rama dados raja.
0 komentar:
Posting Komentar